Jezioro łabędzie - Łuknajno

Jaki kierunek jest idealny na wycieczkę dla ornitologa? To proste – rezerwat z siedliskami ptaków. Żeby znaleźć tereny zamieszkałe przez różnorodne gatunki ptactwa, nie trzeba wyjeżdżać daleko za granicę. Ba! Nie trzeba wcale wyjeżdżać za granicę.

W Polsce znajdziemy co najmniej kilka parków narodowych, w których miłośnik obserwowania ptasiego życia straci poczucie czasu. Jednym z takich miejsc jest jezioro Łuknajno w Mazurskim Parku Krajobrazowym. Mimo że pozostaje w cieniu sławnych pobratymców (Mamry, Śniardwy), w pełni zasługuje na zainteresowanie i uwagę – nie tylko fanów ornitologii. Warto je poznać tym bardziej, że leży zaledwie parę kilometrów od Mikołajek.

Wędrując po rezerwacie, należy trzymać się ściśle wyznaczonych tras. Zwiedzanie w wycieczkach grupowych jest możliwe wyłącznie za zgodą dyrektora Parku.

Gdzie żyją bieliki

Mazurski Park Krajobrazowy, na którego terenie leży Łuknajno, został utworzony na obszarze absolutnie magicznym – w Puszczy Piskiej. Miłośnicy przyrody będą urzeczeni widokami, które tu zastaną. Zobaczą zawieszone w czasie i przestrzeni łąki osnute wilgotną mgłą, wijącą się pośród nich rzekę Krutynię, a także leśne jeziorka opowiadające własną historię. W trakcie spływów kajakowych mogą poznać rzadkie gatunki fauny i flory.

Rezerwat „Jezioro Łuknajno” to bezcenne przyrodniczo miejsce na mapie Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Jest znane nie tylko w Polsce – to jedno z najważniejszych w Europie ostoi ptactwa wodnego, ze szczególnym uwzględnieniem łabędzia niemego. Słynące z wierności dostojne ptaki mają tutaj siedliska. W przeszłości na okres pierzenia przybywało ich nad jezioro nawet do 2 tys. sztuk, dziś niestety liczba długoszyich piękności uległa zmniejszeniu. Przyczyniła się do tego norka amerykańska, żerująca na ich gniazdach, zanik ramienic (pożywienia łabędzi) oraz, niestety, dokarmianie ptaków przez turystów.

Prócz łabędzi na Łuknajnie licznie występują gatunki takie jak wąsatka, czapla, perkoz i kokoszka wodna. Można tu zobaczyć także łyski, błotniaki i bąki. Ponieważ jezioro obfituje w ryby, często stołują na nim bieliki, kormorany, rybołowy i rybitwy czarne. Ornitolodzy (zarówno profesjonaliści, jak i amatorzy) mogą obserwować ich pikowanie z obrzeży rezerwatów, gdzie stoją wieże widokowe. Należy pamiętać, że na Łuknajnie nie wolno wędkować ani żeglować.

W rezerwacie żyje również kilka gatunków ssaków, w tym jenot, karczownik ziemnowodny (szczur wodny) oraz rzęsorek rzeczek. Szczęśliwcy mogą niekiedy dostrzec sylwetkę łosia.

Łuknajno – rezerwat biosfery

Brzegi jeziora gęsto porastają trzcinowiska, przez co są niedostępne, a sam zbiornik otaczają bagna i rozległe łąki. Z największym polskim jeziorem, Śniardwami, łączy je wąski kanał o długości 500 metrów.

Od 1983 roku Łuknajno jest objęte międzynarodową konwencją RAMSAR, która chroni obszary podmokłe i błotne. To ornitologiczny rezerwat przyrody i rezerwat biosfery wpisany na listę dziedzictwa przyrodniczego świata. Możemy być dumni z naszej perły narodowej, docenionej przez UNESCO.

Noc przy rezerwacie – gdzie się zatrzymać?

Osoby, które chciałyby znaleźć nocleg jak najbliżej rezerwatu, mogą zatrzymać się na Folwarku Łuknajno Gościniec Pod Łabędziem, znajdującym się po drugiej stronie kanału łączącego jeziora Łuknajno i Śniardwy. Oferuje pokoje 1-, 2- i 3-osobowe oraz studio dla 4 osób, prócz tego na terenie obiektu jest pole namiotowe. Można tu przyjechać z psem bądź kotem (25 zł/doba).

Goście Folwarku mają dostęp do wieży widokowej i pomostu, mogą korzystać z leżaków, grillować i urządzać ogniska. Mogą też odpoczywać, wędkując, a w razie sukcesu gospodarze usmażą im złowione ryby na kolację. Ponadto mogą zwiedzać okolicę na rowerze, przejechać się bryczką po lesie Ługanie, urządzać sobie długie spacery, a także wysłuchać opowieści o rezerwacie i Mazurskim Parku Krajobrazowym.

Dla rodzin z dziećmi taka wycieczka jest znakomitą okazją do pokazania maluchom piękna i bogactwa przyrody.