Wschodnia Sycylia – Syrakuzy

Wschodnia Sycylia – Syrakuzy – główne zdjęcie

Gdzie uczył Archimedes?

We Włoszech, we wschodniej Sycylii, znajduje się ośrodek z niezwykle bogatą historią. To Syrakuzy, miasto, które na duchową opiekunkę wybrało sobie św. Łucję, patronkę pisarzy, ślepców i chorych na dyzenterię. Tutejszy zespół zabytków jest tak ogromny, że całe Syrakuzy zostały wpisane na Światową Listę Dziedzictwa Kulturalnego UNESCO. To zupełnie zrozumiałe – na każdym kroku napotykamy tutaj historię, można nawet pokusić się o stwierdzenie, że właśnie w takich miejscach tworzyła się nasza cywilizacja. Przeplata się tu przeszłość i teraźniejszość, w sąsiedztwie ruin sprzed kilkunastu stuleci widzimy intensywny rozkwit miasta. Ważnym elementem gospodarki Syrakuzy jest produkcja rolna (m.in. uprawa migdałów, oliwek i winogron) i dwa porty: Porto Grande i Porto Piccolo, połączone kanałem oddzielającym Ortygię od stałego lądu.

Miasto powstało w 733 r. p.ne. i od samego początku rozwijało się błyskawicznie, zachwycając przyjezdnych swoim rozmachem i urodą. Było jednym z najpotężniejszych państw-miast w basenie Morza Śródziemnego aż do wojny punickiej (212 r. p.n.e.), w której zginął, między innymi, słynny Archimedes.

Zabytki Syrakuz

Do dzisiejszych czasów zachowały się jedynie ruiny trzech greckich świątyń z VI-V w. p.n.e. Jedną z nich jest wkomponowana w kompleks średniowiecznej katedry świątynia Ateny, zbudowana w porządku doryckim. Do największych atrakcji Syrakuz należy również słynne Ucho Dionizosa, jedna z najciekawszych jaskiń kamieniołomów, które znajdują się na terenie Parku Archeologicznego. To ogromna grota dająca niesamowite efekty akustyczne. Odwiedzający miasto zwracają dużą uwagę na ruiny największego w Europie Teatru Greckiego z V w. p.n.e. oraz na ołtarz Zeusa, zbudowany przez Pierona II. Do dziś dotrwała tylko podstawa ołtarza, w całości wykuta w skale. Zainteresowaniem cieszy się także twierdza Euralios z V-IV w. p.n.e. i częściowo wykopany w skale Temenite Amfiteatr Rzymski z III-IV w. n.e. Jak większość miejscowych zabytków, został zniszczony przez Hiszpanów.

Pozostałości zamierzchłych czasów to największe skarby Syrakuzy, ale i wśród zabytków późniejszych epok znajduje się wiele atrakcji, którym warto poświęcić uwagę. W mieście jest  kilka pięknych kościołów – przede wszystkim uwagę zwraca XI-wieczny kościół św. Mikołaja, mieszczący się w Parku Archeologicznym. Świątynia posiada cechy budowli normańskich, jest nieco przysadzista i ciężka, a w środku znajdują się pozostałości malarstwa bizantyjskiego. Ciekawy jest również XII-wieczny kościół św. Tomasza oraz świątynia patronki miasta, św. Łucji z XII-XIV w. Możemy podziwiać także przepych świeckiej architektury, szczególnie pyszne pałace sycylijskiej arystokracji z XIII-XVIII w. W jednym z najpiękniejszych, Palazzo Bellomo, znajduje się najwspanialsza kolekcja malarstwa w całych Syrakuzach.

Jeszcze jedną atrakcją, ważną nie tylko dla wiernych, jest Sanktuarium Madonna Della Lacrime, słynące z cudownego obrazu Niepokalanego Serca Najświętszej Marii Panny. 29 sierpnia 1953 roku z kopii obrazu popłynęły łzy. Zjawisko wielokrotnie badano, by wreszcie potwierdzić jego autentyczność. Do płaczącego obrazu zaczęły przybywać tłumy wiernych i w końcu postanowiono wybudować świątynię.

Ortygia – pływające Stare Miasto

Będąc tutaj, nie można zapomnieć o odwiedzeniu Ortygii, niewielkiej wyspy, na której znajduje się historyczna część miasta. W dawnych czasach była potężną fortecą, którą chroniły grube mury z trzema bramami. W XIX wieku zburzono je, przez co stała się zwykłą otwartą dzielnicą. Aby się do niej dostać, wystarczy przeprawić się przez most Ponte Umbertino. Znajdziemy tu najstarszą świątynię w Syrakuzach – stojącą przy Luglio XXV Largo Świątynię Apollina. Do dziś pozostało jedynie kilka kolumn, część podium ze stopniami i fragment ściany celi. Mimo to ruiny robią olbrzymie wrażenie na zwiedzających.

Nie inaczej jest, kiedy turyści podziwiają pozostałości dwóch czworokątnych wież z V w. p.n.e. Najprawdopodobniej tworzyły kiedyś potężną bramę. Niedaleko ruin Porta Marina znajduje się kościół Santa Maria dei Miracoli, w którym warto zwrócić uwagę na renesansowy portal – widnieje nad nim luneta sklepienia z Dziewicą Maryją, św. Rochem i św. Sebastianem. W głębi Ortygii znajdziemy plac Archimedesa (Piazza Archimede), przy którym stoją dostojne pałace. Po południowej stronie placu mieści się XVIII-wieczny Palazzo Gargallo, a także XIX-wieczny Palazzo del Banco di Sicilia. Tuż obok znajduje się dużo starszy, bo pochodzący z XV wieku, Palazzo Lanza-Bucceri. Po zachodniej stronie stoi jego rówieśnik – Palazzo dell’Orolgio. Każdy z nich przykuwa uwagę fasadą. Wiele średniowiecznych budynków odrestaurowano, nadając im barokowy charakter. Na środku placu mieści się kolejna atrakcja wyspy – przepiękna Fontanna di Diane, stworzona w 1906 roku pod ręką Giulia Moschetti Piceno.

Kamperem na wyspę

Turyści, odwiedzający Syrakuzy, korzystają z różnych środków transportu. Jednym z nich jest własny camper – wygodna i dająca największą niezależność forma. Dodatkową zaletą jest możliwość zwiedzenia większej ilości atrakcji, zwłaszcza, że dojazd do Sycylii jest bardzo łatwy, a kursują często. W pobliżu Syrakuz znajdziemy kilka godnych polecenia kempingów, ale bez względu na to, który wybierzemy, i tak będzie to dobry wybór. Przecież będziemy nocować w wyjątkowo pięknym rejonie.

Jednym z polecanych miejsc jest kemping Rinaura (Agritourist, Strada Laganelli, 8 int. 13, Siracusa). To całoroczny kemping świetnie przystosowany do potrzeb niepełnosprawnych, z placem zabaw dla dzieci i torem do gry w jeu de boule. Tu za nocleg dwóch osób zapłacimy od 21 do 27 euro/dobę, włącznie z opłatą turystyczną, stanowiskiem dla campera i dostępem do prądu.

Jeśli ktoś wybierze Syrakuzy na wycieczkę, przeżyje niesamowitą przygodę, poczuje przeszłość nie tyle zamierzchłą, co zakurzoną i przysypaną wieloma warstwami piasku. Naprawdę warto tu przyjechać.

Ken.G
Ken.G

Z zawodu pisak, z zamiłowania kociara. Kiedyś zobaczy co jest za Uralem - dobrnie aż do Władywostoku. A póki co, kiedy może, cieszy się słońcem krajów południowej Europy. I też jest fajnie ;)

Czytaj także

Tam, gdzie kości zostały rzucone – zdjęcie 1
Ciekawe miejsca
Tam, gdzie kości zostały rzucone
Alea iacta est („Kości zostały rzucone”) – jak podaje historia, ponad 2 tysiące lat temu te słowa wypowiedział Juliusz Cezar, przekroczywszy rzekę Rubikon. Wydarzenie rozpoczęło krwawą wojnę domową, która targała republiką rzymską przez kolejne lata. Rubikon tworzył naturalną granicę Italii z Galią Przedalpejską. Przejście Cezara wraz z armią na drugą stronę było równoznaczne z wypowiedzeniem wojny. Nie trzeba było długo czekać, by wody rzeki spłynęły krwią. Od wydarzeń, które zmieniły historię kraju znanego dzisiaj jako Włochy, minęły całe stulecia. Współcześnie Rubikon nie tworzy już granicy, której przekroczenie wiąże się z podjęciem decyzji o ogromnym znaczeniu. Dziś to po prostu niewielkich rozmiarów rzeka płynąca z Apeninów Północnych do Morza Adriatyckiego, wijąc się przez tereny północy Włoch i kończąc swoją drogę przy Gatteo A Mare. Zwiedzając pieszo okolice ujścia, natkniemy się na brązowe popiersie Juliusza Cezara, przypominające o słynnych słowach wypowiedzianych nad rzeką. Na szczęście dziś możemy pokonać Rubikon bez zamoczenia stopy, przechodząc przez drewniany wiszący most. Po drugiej stronie rozciąga się uroczy nadmorski kurort, Savignano Mare – idealny na rodzinne wakacje. Chętnie przyjeżdżają tu nie tylko osoby pragnące wypocząć nad ciepłym morzem, lecz także turyści, którzy w urlopowych planach mają poznanie jak największej ilości atrakcji tej części włoskiego wybrzeża. A trzeba przyznać, że to świetna baza wypadowa do okolicznych kurortów. Od Cesenatico, z zachwycającym portem, który ponoć zaprojektował sam mistrz, Leonardo da Vinci, a także z otaczającym go urokliwym starym miastem, miejscowość dzieli zaledwie 5 km. Od Rimini, cieszącego się zasłużonym mianem jednego z najsłynniejszych kurortów wypoczynkowych nie tylko Riwiery Adriatyckiej, ale całych Włoch – 12 km. Riccione, nazywane Zieloną Perłą Adriatyku, znajduje się w odległości 25 km. Dalej mieszczą się ośrodki o ogromnym znaczeniu historycznym i kulturalnym – w tym Ravenna, Florencja czy Wenecja.