Finlandia - Kotka

W odwiedzinach u uroczej Kotki

Jeśli zwiedziliśmy już stolicę Finlandii, Helsinki, ale bynajmniej nie chcemy jeszcze opuszczać tego pięknego, choć nieco mroźnego kraju, możemy ruszyć do miejscowości o sympatycznie brzmiącej nazwie Kotka. Co zabawne, nie oznacza puszystego zwierzaka – w dosłownym tłumaczeniu znaczy „orzeł”. Kotka leży na wybrzeżu Zatoki Fińskiej, ok. 40 km od granicy z Rosją. Centrum miasta znajduje się na wyspie Kotkansaari. Port Kotka jest głównym portem morskim kraju, służącym do handlu zagranicznego zarówno Finlandii, jak i Rosji.

Będąc tutaj, na pewno warto wybrać się doMaritime Centre Vellamo. Pod szklanym dachem przypominającym ogromną falę mieści się muzeum oraz centrum informacyjne, restauracja i sklep. Kolejne ciekawe miejsce to Maretarium, w którym można zobaczyć 60 gatunków ryb występujących w fińskich wodach. Turystów zachwyca także Sapokka Water Garden z wspaniałymi wodospadami i różnorodną roślinnością. Dla osób kochających kwiaty i spływającą po skałach wodę to obowiązkowy punkt wycieczki.

Kotka ma coś ciekawego do zaoferowania również miłośnikom architektury sakralnej. Na pewno zainteresuje ich stojący w centrum miasta neogotycki kościół (Kotkan kirkko tammikuussa) z ostrymi wieżyczkami i wysmukłą, strzelistą basztą. Został zaprojektowany w XIX wieku przez architekta Josefa Stenbäck i może się w nim pomieścić 1,5 tys. wiernych.

Co jest istotną informacją dla właścicieli kamperów, niedaleko miasta znajduje się jedyny 5-gwiazdkowy camping w południowej Finlandii – Lomakylä Santalahti (Santalahdentie 150). Pięć gwiazdek otrzymał w 2003 roku, natomiast pięć lat później wszedł do The SF-Caravan association jako kamping roku 2008. Gościom oferuje salę telewizyjną, kiosk, kawiarnię, myjnię samochodową, jest tu również plac zabaw dla dzieci, kuchnie i sporo miejsc do grilla. Opłata za pojazd wynosi tutaj 17 euro/dobę, koszt pobytu dorosłej to 5 euro dziennie (tyle samo płaci się za dostęp do prądu).

Uroda drewna w Porvoo

Wracając z Kotki, można na chwilę zatrzymać się w Porvoo, słynącym z drewnianego starego miasta (Vanha Porvoo). Znajduje się tu średniowieczna katedra, Porvoon tuomiokirkko. Umiarkowanie interesująca z zewnątrz, zachwyca bogactwem wnętrza, któremu udało się uniknąć ognia w kilku pożarach. Pierwotnie katedra była drewniana, pierwsze kamienne mury pojawiły się w początkach XV wieku.

Porvoo to jedno z najstarszych miast w Finlandii. Warto je zwiedzić – szczególnie urokliwe są czerwone chatki, stojące w równym rządku nad wodą. Ich urodę i wartość władze miasta doceniły już na początku XIX wieku, podejmując decyzję o rozbudowie ośrodka obok starej części, którą zachowano w niezmienionym stylu. A i nowe budynki budowano z drewna, dzięki czemu dzisiaj Porvoo cechuje się jedynym w swoim rodzaju klimatem.

Opuszczając miasto, kierujemy się w stronę zupełnie innego świata, gdzie znajduje się Fińskie Centrum Badań Technologicznych (VTT ) i prężnie działa Nokia. Jedziemy do Espoo, które wraz z Kauniainen i Vantaa oraz samą stolicą tworzą zespół miejski Helsinek.

Espoo – rzut beretem od stolicy

Najstarszym budynkiem w mieście jest Katedra (Espoon tuomiokirkko), średniowieczny kamienny kościół, zbudowany pod koniec XV wieku. Turyści odwiedzający Espoo wybierają się także do dzielnicy o nazwie Tapiola, w której znajduje się kompleks obiektów sportowych. Tapiola jest zaprojektowana według koncepcji miasta-ogrodu, zatem dużo w niej zieleni. Jest tu bardzo ładnie i w miarę cicho, więc warto skorzystać z możliwości spaceru po okolicy. Godne uwagi jest także Muzeum Samochodów z ponad setką pojazdów z początków XX wieku. Kolejną atrakcją Espoo jest zaprojektowany przez Akseliego Gallen-Kalleli zamek, w którym mieści się jego pracownia malarska, Tarvaspää – niezwykle ciekawe miejsce, w sam raz dla fanów industrialnego stylu.

Jeśli jesteśmy już przy temacie stylu i sztuki, znaną i cenioną przez mieszkańców Espoo postacią jest Hugo Alvar Henrik Aalto, fiński architekt słynący z modernistycznych projektów. To on stworzył Tapiolę, jest również „ojcem” głównego gmachu i biblioteki Uniwersytetu Aalto (Aalto-yliopisto) w Otaniemi. Bez względu na to czy podoba nam się oryginalna konstrukcja i styl projektów Aalto, czy wolimy bardziej klasyczne kształty, na pewno warto je zobaczyć.

Nie sposób zaprzeczyć, że jedną z głównych atrakcji Espoo (oraz całego zespołu miejskiego Helsinek) jest bliskie sąsiedztwo Parku Narodowego Nuuksio (Nuuksion kansallispuisto). Symbolem parku jest latająca wiewiórka, którą można tu zobaczyć przy odrobinie szczęścia. Prócz tego teren jest pocięty licznymi szlakami spacerowymi i narciarskimi, są tu również miejsca kampingowe. W centrum parku mieści się tzw. Salmi, na którym można zaparkować kamper, a turyści, którzy się tu pojawią, mogą za darmo skorzystać z prysznica. Nuuksio obejmuje jeziora w Espoo, Vihti i Kirkkonummi, leży na granicy lasów dębowych i tajgi, sporo tu skalistych wzgórz i dolin polodowcowych. Do parku można z Espoo bez problemu dojechać autobusem.

Po odpoczynku w zielonych płucach południowej Finlandii możemy ruszać dalej. Co tym razem? Najwyższy czas odwiedzić Dolinę Muminków – to właśnie ona będzie tematem kolejnej opowieści.