Niezwykłe smaki Florencji
Florencja to miasto chętnie odwiedzane przez turystów, pełne zabytków, dzieł sztuki i miejsce, gdzie można posmakować prawdziwego, pysznego, włoskiego jedzenia. Florencja zdobyła sławę i wysoką pozycję jako centrum średniowiecznego handlu w Europie, aby później stać się miejscem narodzin włoskiego renesansu. Florencja, zwana Atenami średniowiecza, została rozbudowana dzięki funduszom przekazanym przez Juliusza Cezara.
Historia miasta, podobnie jak jej smaki, nierozerwalnie są związane z możnymi rodami panującymi we Florencji. Najbardziej znani są Medyceusze, którzy byli bankierami i wpłynęli na rozkwit miasta w okresie pomiędzy XV a XVIII wiekiem.
To właśnie we Florencji urodziła się Katarzyna Medycejska, zwana „matką francuskiej kuchni”. Za jej sprawą w mieście zapanowała moda na oryginalne dania. Na wystawnych ucztach serwowano makaron gotowany na wodzie różanej, doprawiony cukrem oraz podawano zająca w potrawce z kandyzowaną cytryną, limonką, skórką pomarańczową, kakao, rozmarynem, czosnkiem, warzywami i czerwonym winem.
Florenckie jedzenie - proste i smaczne
Florentczycy, podobnie jak wszyscy Włosi, zawsze słynęli z zamiłowania do pysznych potraw. Jednak pomimo miłości do jedzenia, mieszkańcy Florencji nigdy do końca nie przekonali się do ociekających sosami, wyszukanych przepisów Medyceuszy. Florentczycy, jak i pozostali mieszkańcy Toskanii, zawsze cenili sobie prostotę codziennych dań, stąd ich przydomek mangiafagioli – „fasolojady”. Nasiona tej strączkowej rośliny pojawiają się w bardzo wielu lokalnych potrawach.
Tradycyjny posiłek podawany we Florencji składa się z gęstej zupy i duszonej fasoli oraz potężnego befsztyka serwowanego z ciężkim, czerwonym winem. Kuchnia tego regionu jest zdrowa, obfita i oparta na produktach pochodzących z toskańskiej wsi.
Śniadanie we Florencji, podobnie jak w całych Włoszech, składa się z espresso lub cappuccino - na kawę najlepiej wyjść do lokalu (kawiarni lub baru) zlokalizowanego w sąsiedztwie. Do kawy doskonale pasuje coś słodkiego, np. croissant lub ciastko.
Najobfitszym posiłkiem dnia jest obiad. To prawdziwe kulinarne i rodzinne wydarzenie, najczęściej przewidziane w trakcie sjesty. Florencki obiad zaczyna się od antipasto - kawałka salami i pieczonej papryki. Na pierwsze danie zjada się pastę, czyli makaron z sosem, risotto lub zupę. Drugie danie najczęściej składa się z mięsa lub ryby, podawanych z warzywami. Na koniec na stole pojawia się sałatka, formaggio (ser) i dolci, czyli deser. Najpopularniejszymi zupami serwowanymi we Florencji są ribollita i minestrone - to gęste, pożywne potrawy z warzyw i szynki.
Florentczycy specjalizują się również w pieczeniach z różnych mięs, m.in. z wieprzowiny (arista), wołowiny, jagnięciny, a nawet z dzika. Odwiedzając Florencję, należy spróbować lokalnych lodów (gelato), dostępnych w wielu niezwykłych smakach i kolorach.
Camping Firenze
Lokalnych, florenckich dań możemy również spróbować, wypoczywając na wygodnym, położonym w malowniczym miejscu, Campingu Firenze. Ośrodek znajduje się nad brzegiem rzeki Arno, pośród zieleni i wielkich, rozłożystych drzew.
Na terenie campingu można skorzystać z komfortowych i w pełni wyposażonych domków wakacyjnych, posiadających aneks kuchenny i łazienkę lub zdecydować się na parcelę z przyłączami sanitarnymi i prądowymi (430 stanowisk dla kamperów i namiotów). Camping posiada udogodnienia dla osób niepełnosprawnych (WC, prysznice, podjazdy). Na terenie całego ośrodka dostępne jest Wi-Fi.
Camping Firenze posiada własny basen z bezpiecznym brodzikiem dla dzieci w wieku 1-3 lat. W pobliżu jest także wiele tras rowerowych dla amatorów aktywnego wypoczynku.
Możemy spróbować florenckich dań na miejscu, ponieważ na campingu znajduje się prawdziwa toskańska restauracja i pizzeria. Dodatkowo, w pobliskim sklepie, możemy zakupić również świeże pieczywo. W sąsiedztwie Camping Firenze dostępny jest transport publiczny, którym bez problemu dojedziemy do Florencji, natomiast najbliższe lotnisko znajduje się około 15 km od campingu, we Florencji. Ośrodek jest czynny przez cały rok.
Włochy, Chorwacja, Hiszpania... to kraje do których chciałbym wracać każdego lata. Lubię odkrywać nowe miejsca niezależnie czy jest to tętniąca życiem stolica czy spokojne miasteczko na zboczu gór.