Obiektyw... gdzie, po co, dlaczego?

Poświęćmy kilka słów konkretnemu urządzeniu będącego jedną z, a według wielu najważniejszą ze składowych części całego aparatu fotograficznego, bo właściwie czym on by bez obiektywu; bo o nim mowa, w ogóle był…?

Bardzo dobra optyka jest w stanie przetrwać wiele lat i w zasadzie nawet nigdy się nie zestarzeć, zupełnie tak jak korpusy aparatów cyfrowych, które w zasadzie przepełnione elektroniką nie ulegają większym usterką, będąc skomputeryzowanym nośnikiem zdjęć. Nie odpowiada to tylko za optykę, ale również, a może wręcz przede wszystkim źródło światła dla uwiecznianych obrazów. Pojawia się więc dylemat, optyka kosztem tańszego korpusu, czy może wręcz odwrotnie ?

Z pewnością złej jakości optyka jest często przyczyną niezadowalających efektów z naszych aparatów cyfrowych i najpewniej żaden wymyślny sprzęt nie poprawi wad jakie zawiera optyka słabej jakości, natomiast odwrotnie jest to czasami możliwe do zrobienia. Naturalnie najlepszym rozwiązaniem jest po prostu posiadanie obu elementów na wysokim poziomie jakości.

Aby uszczegółowić sam obiektyw jest konstrukcją składającą się wielu soczewek ustawionych wobec siebie w odpowiedniej odległości, podczas gdy niektóre z nich mają jedynie za zadanie korygowanie innych w jednym układzie, który współmiernie tworzy obiektyw. Jednym słowem całość musi być dobrana tak aby układ optyczny był jak najdoskonalszy.

Skąd wady powodujące zniekształcenia?

Jednym z najczęściej występujących wad jest dosyć skomplikowana aberracja chromatyczna (barwna). Jest cechą układu optycznego, wynikającą z różnych odległości ogniskowania dla różnych długości fali światła. W takim wypadku występuje rozczepienie światła, które uwidacznia się na tzw. granicach kontrastowych obszarów w kształcie kolorowej obwódki. Sposób załamania światła jest uzależniony tutaj od długości fali. Punkt ogniskowania jest inny dla różnych długości fal, czyli dla różnych kolorów. W momencie gdy fale o różnych długościach mają różne punkty ogniskowania, kolory wydają się zamazane.

Wybrane rodzaje obiektywów

Obiektyw szerokokątny, to pierwszy rodzaj obiektywu, potrafiącego przedstawić szerszą wizję niż oko ludzkie. Świetnie sprawdzający się w warunkach naturalnych podczas pracy w terenie przy uwiecznianiu krajobrazów. Do tego typu działań wykorzystywane jest tzw. „rybie oko” czyli zaginające linie proste, tworząc przy tym zniekształcone perspektywy.

W skład obiektywów szerokokątnych wchodzą, także obiektywy rektilinearne, odwzorowujące linie proste jako proste.

Zdecydowanie największy potencjał przedstawionych typów, wykrzesać można przy okazji zdjęć panoramicznych w plenerach. Ogniskowe takich szerokokątnych obiektywów oscylują w granicach 4.5-35mm długości.

Kolejnym wartym uwagi rodzajem jest teleobiektyw zmiennoogniskowy, który mimo ograniczonego w stosunku do oka ludzkiego kąta widzenia, jest dostosowany do fotografowania portretów jak również fotografii ogólnej plenerów. Ten typ wzorowo sprawdza się w przypadku perspektyw z dużej odległości, pozwalając na dokładny obraz odzwierciedlający naturalny, bądź powiększony obraz fotografowanego obiektu, w zależności od indywidualnych preferencji. Aby uzyskać dobrą jakość przy użyciu tego rodzaju sprzętu dla mocno oddalonych obiektów, zaleca się użycie ogniskowej od 500-600 mm.