Blog

„... to dziecko piękne, miłe, powabne i zajmujące, w dobra przyrodzone uposażone, uwagi, poznania i miłości godne, którego jedynym defektem, ściągającym nań niechęć niesłuszną, jest to, że jest niższe wzrostem od innej braci beskidzkiej” – tak pisał o Beskidzie Małym Kazimierz Ignacy Sosnowski. Dostrzegł urodę pasma górskiego leżącego w dorzeczu Wisły, w otoczeniu jej trzech dopływów (rzek Biała, Soła oraz Skawa). Owo pasmo liczy sobie 35 km długości, 10-15 km szerokości, a średnia wysokość jego wzniesień to ledwo 513 m n.p.m. W porównaniu z Tatrami Beskid Mały może i jest mizernej postury, ale bynajmniej mu to nie przeszkadza w oczarowywaniu kolejnych turystów. Co roku przyciąga pięknem krajobrazów oraz łatwością tras tysiące miłośników górskiej przyrody. Przyjeżdżają z różnych zakątków kraju (i nie tylko), by poznać urodę Parku Krajobrazowego Beskidu Małego, obszaru Natura 2000 – terenu, w którym można zobaczyć wilka czy rysia, a nawet niedźwiedzia brunatnego.