Na Popeye'a solidny łyk szpinaku z puszki działał jak sok z gumijagód na gumisie czy magiczny napój na Galów. W kilka sekund zastępował mu miesiące siłowni. Od narodzin nieco narwanego marynarza minęło 85 lat, ale wciąż nie brak mu wigoru. Odwiedźmy go na Malcie!. Minęły już czasy, w których szpinak kojarzył się z koszmarem dzieciństwa. Dziś nikogo się do niego nie zmusza – wręcz przeciwnie. Zaleca się go osobom mającym problemy z trzustką, nadciśnieniem i zaparciami. Ma działanie przeciwnowotworowe, służy też osobom chcącym zwiększyć muskulaturę. Nie bez powodu do jedzenia zielonego warzywa zachęcał umięśniony marynarz Popeye – i to właśnie o nim, nie o szpinaku, będzie ta opowieść.

Popeye Village

W pierwszej chwili można by pomyśleć, że Göreme to nieco bardziej rozbudowane Meteory. Jednak greckie monastyry wykute w skałach żadną miarą nie mogą równać się z tureckim muzeum pod gołym niebem – zarówno pod względem przyrodniczym, jak i historycznym. Leżący w centralnej części Turcji Historyczny Park Narodowy Göreme (Göreme Açık Hava Müzesi) to perła Kapadocji, ukryta w samym jej sercu. Znajduje się na terenie przepięknej doliny, stanowiącej dowód na geniusz, a jednocześnie prostotę przyrody.

Miasto termitów - Göreme

We wszystkich przewodnikach turystycznych opisujących atrakcje Abruzji znajdziemy dwie pustelnie. Mieszczą się niedaleko miejscowości Roccamorice, w prowincji Pescara. Roccamorice to nieduża wieś we włoskim regionie Abruzja. Wznosi się na skale, na której wybudowano szereg domów z szarego kamienia. Poniżej rozciągają się kaniony, tworząc naturalną ochronę. Chętnie odwiedzają ją amatorzy wspinaczki skałkowej, którzy odnajdują tu wspaniałe warunki do uprawiania swojej pasji. Ogromnym atutem dla każdego pasjonata przyrody jest bliskość Parku Narodowego della Majella. Na jego krajobraz składają się kaniony, rozległe płaskowyże, które można podziwiać z dużej wysokości, oraz samotne chaty z gołego kamienia (tzw. tholos, czyli schronienia pasterzy). Są tu również pustelnie – w kilku z nich w XIII wieku mieszkał mnich Piotr z Morrone, późniejszy papież Celestyn V.

Uroki Roccamorice

Komu Piza nie kojarzy się w pierwszej kolejności z Krzywą Wieżą? Dla wielu pierwszą myślą jest stojąca na Polu Cudów dzwonnica, lecz to nie jedyny atut miasta. Być może nie jest w stanie konkurować z Florencją czy Livorno, ale bywa niedoceniane, a niesłusznie. Piza to włoskie miasto leżące nad rzeką Arno, w Toskanii. Jego serce stanowi Campo dei Miracoli(Pole Cudów), do którego – parafrazując znane przysłowie – prowadzą wszystkie drogi w Pizie. Stoi na nim katedra Duomo, baptysterium oraz Torre Pendente (Krzywa Wieża). Nigdy nie brak tutaj turystów robiących sobie zdjęcie w pozie podtrzymującej marmurową budowlę. Jej charakterystyczny przechył jest zasługą zapadania się dzwonnicy w piaszczystym gruncie.

Marmurowa Piza

Przejeżdżając przez Holandię autostradą A20, zwolnijmy na chwilę (najlepiej dłuższą) w połowie drogi między Goudą a Rotterdamem. Znajduje się tu najniższy punkt kraju, a cały region zachwyca urodą polderów. Jeśli uznać, że „złapać doła” oznacza „wpaść w depresję”, będzie to zarówno wyjaśnienie metaforyczne, jak i dosłowne. Depresja to obszar poniżej poziomu morza, czyli mieści się w swego rodzaju dole. W pewnej holenderskiej miejscowości znajdziemy i ten depresyjny dół, i te pożądane – przez amatorów golfa.

Złapać doła w Holandii

W Nowej Zelandii znajdziemy wiele cudów natury. Jednym z nich jest wyspa Rangitoto, czysta lawa wulkaniczna, na której rosną drzewka bożonarodzeniowe i żyje liczne ptactwo. Kupiono ją od Maorysów za 15 funtów. Rangitoto to wyspa, która około 600 lat temu narodziła się na nowo, przeżywając ogromny wybuch wulkanu. Szata roślinna, która dziś bujnie pokrywa jej powierzchnię, wyrastała powoli na surowych połaciach wulkanicznej lawy. Wyspa jest ogromną lokalną atrakcją, przyciągającą turystów odwiedzających nowozelandzkie Auckland – i nie tylko. Dwa razy dziennie kursuje na nią prom, dzięki czemu chętni mogą zobaczyć z bliska ów niezwykły wytwór natury, wystający ponad poziom morza na ponad 260 metrów. Znajduje się 10 km od centrum Auckland, a podróż na nią trwa ok. 40 minut.

Wyspa Rangitoto

W baśniach smoki miały oczy czerwone, zielone bądź złote. Albański ma oczy błękitne – a przynajmniej jedno. Patrzy nim na świat z niedużego kraju na południu Europy, z miejsca oddalonego o ok. 25 km od miasta Saranda, niedaleko greckiej granicy. Czy istnieją niebieskookie smoki, nie wiadomo. Wiemy jednak na pewno, że w południowej części Albanii rosną lasy cudownie pachnące jodłą, czereśniami i orzechami. Przecina je kilkanaście źródeł, z których najpiękniejsze widziane z lotu ptaka potrafi zadziwić urodą. Nosi nazwę Syri i Kaltër, co oznacza „Błękitne Oko”.

Syri i Kaltër – Oko Smoka 

Piaszczyste, bezludne plaże i średnia temperatura dochodząca do 30°C to zalety Seszeli, cudnych wysp na Oceanie Indyjskim. Rosną na nich największe kokosy na świecie, a wśród rzadkich okazów ptaków możemy dostrzec swojskiego bociana, który przybył tu na zimę. Cudny jest lazur wód chorwackich, wprawiający w osłupienie błękit morza w Grecji. W tajskich zatoczkach na usta ciśnie się określenie „rajskie”, podobnie jak na wybrzeżu Malezji. Są jednak miejsca, w których na widok wody brakuje słów na opisanie zachwytu. Powiedzieć „raj” to zdecydowanie za mało. Takim miejscem są wyspy Seszele – 115 pereł porozrzucanych po Oceanie Indyjskim. Leżą na Oceanie Indyjskim, na północny wschód od Madagaskaru. Z Polski można dotrzeć na nie tylko z przesiadką w Monachium, Rzymie, Paryżu, Mediolanie czy Londynie. Na międzynarodowe lotnisko w Victorii lata kilka linii lotniczych, w tym linie Air Seychelles.

W pogoni za błękitem - Seszele

Eindhoven bynajmniej nie słynie z urody zabytków, jednak sam Vincent van Gogh docenił jego piękno, uwieczniając na płótnie stojący tu młyn wodny. Czym jeszcze kusi miasto wieżowców i ceglanych osiedli?. W holenderskiej prowincji Brabancja Południowa, nad rzeką Dommel, leży Eindhoven, piąte co do wielkości&nbsp; miasto w Niderlandach. To wielokulturowy ośrodek, w którym swoje miejsce na ziemi znajdują zarówno nowoczesne oszklone wieżowce, jak i urocze domki jednorodzinne. Zakupy można tu zrobić w ogromnych galeriach handlowych i w maciupkich sklepikach w stylu „1001 drobiazgów”.

Szklane domy Eindhoven

Bourtange rodziło się powoli – ponad 150 lat. Dziś ta nieduża holenderska miejscowość leżąca w bezpośrednim sąsiedztwie granicy Niemiec stanowi ogromną atrakcję turystyczną, a przyciąga swoją historią i architekturą. Jest bowiem miastem-twierdzą. Bourtange znajduje się we wschodniej Holandii, w prowincji Groningen. Zbudowano je na planie gwiazdy, przez co wyjątkowo urodziwie wygląda z lotu ptaka. W przeszłości jego głównym zadaniem było kontrolowanie szlaku prowadzącego z prowincji do zachodnich granic Niemiec, znajdujących się wówczas pod panowaniem Hiszpanów. Ów szlak biegł wałem piaskowym, który usypano pomiędzy bagnami.

Bourtange

Każdego roku do Popradu przyjeżdżają tysiące turystów. Przyciąga ich zarówno świetna lokalizacja – miasto to najważniejszy dla osób zwiedzających region węzeł komunikacyjny wschodniej części Słowacji – jak i słynny park wodny Aquacity Poprad. Trzeba przyznać, że Poprad nie może konkurować urodą z perłami turystycznymi Słowacji. Z drugiej strony, nie jest stricte kurortem wypoczynkowym, więc i nie należy wymagać, by przyciągał uwagę wyglądem. W jego architekturze dominują raczej współczesne betonowe blokowiska. Uroku dodaje mu za to tło – Poprad przycupnął bowiem przy wspaniałych Tatrach. Piękne górskie szczyty, malowniczo ośnieżone, dostojnie rysują się ponad miastem, kontrastując z prozą szarych, nieco smutnych bloków. Góry widać z każdego punktu Popradu.

Z widokiem na Tatry Wysokie - Poprad

Mało jest miejsc takich jak Texel – pozwalających odprężyć się na łonie przyrody, z dala od wszystkiego. Gdzie żyją dzikie króliki, a na zielonych łąkach pasą się owce i krowy. Gdzie dostojnie spacerują bażanty. Texel wchodzi w skład Wysp Zachodniofryzyjskich, a od Holandii oddziela ją Morze Wattowe. Jako że jest największą wyspą archipelagu i znajduje się najbliżej stałego lądu, to właśnie ją turyści upodobali sobie najbardziej. Pozostałe główne wyspy (Schiermonnikoog, Ameland, Terschelling i Vlieland) są mniej zatłoczone i gwarne z racji na trudność dostępu. Dopływają na nie promy, ale koszt takiej wyprawy potrafi niejednego zniechęcić.

Ciekawe miejsca

Popeye Village