. Stambuł był najdalszym punktem naszego wyjazdu. Udało nam się dotrzeć do miejsca, w którym Europa styka się z Azją i przekroczyć granicę między kontynentalną (warto wspomnieć, że to jedna z dwóch metropolii na całym świecie, która swoim zasięgiem obejmuje dwa kontynenty). Stambuł to największe i najludniejsze miasto w Turcji, mieliśmy okazje przekonać się o tym na własnej skórze, gdyż dojechaliśmy tam w godzinach szczytu. Jazda samochodem przez centrum miasta wymaga ogromnych umiejętności, czasami zastanawialiśmy się czy obowiązują tam w ogóle jakiekolwiek przepisy. Przejechanie kilku kilometrów zajęło nam bardzo dużo czasu nie jesteśmy pewni czy widzieliśmy wcześniej tak ogromne korki.

Turcja - Stambuł - Teraz Bus ;)

Trasa transfogarska – jedna z najbardziej krętych i najwyżej położonych dróg w całej Rumunii. Cała trasa liczy sobie ponad 100km, a do jej budowy zużyto ponad !!6mln kg dynamitu!!. Nasza przygoda z trasą rozpoczęła się wczesnym rankiem, na samym wjeździe spotkaliśmy turystów z Polski i wymieniliśmy się trochę naszymi dotychczasowymi przygodami   Rumunia po raz kolejny odebrała nam mowę! Trasa robi niesamowite wrażenie, jak tylko pojawiły się pierwsze górzyste krajobrazy nie mogliśmy uwierzyć, że w pierwszej wersji zakładanej trasy mieliśmy ominąć drogę transfogarską. Planując nasz przejazd na tym odcinku obawialiśmy się przede wszystkim tego czy busik poradzi sobie z takim wyzwaniem.   Nasze obawy okazały się zupełnie nieuzasadnione Zajezdnik świetnie dał sobie radę z podjazdami, zakrętami i różnymi przejazdami na trasie, zatrzymywaliśmy się kilka razy ale nie ze względu na awarię, a tylko i wyłącznie ze względu na cudowne widoki i chęć sfotografowania wszystkiego dookoła Na podjeździe po raz kolejny spotkaliśmy Polaków, tym razem zapalonych motocyklistów, którzy opowiedzieli nam o swoich podróżach i różnych trasach idealnych na motocykl i nie tylko!.

Rumunia Trasa Transfogarska (Transfăgărășan) Teraz Bus ;)

Załogi (w kolejności podróżowania):. My, czyli Agnieszka,Stefan, Piotruś (5lat), Gabriela (1 roczek) – Citroen Xsara Picasso 1.8 LPG + KIP 42 TTZ. Ela, Michał i Agata – Skoda Octawia kombi 1.9 TDI + Niewiadów. Asia, Leszek i Kuba (3 lata) – VW Touran 1.9 TDI + ABI. 30.06 Poniedziałek. Wczoraj w nocy przyjechał Michał z rodziną z Opoczna swoją niewiadóweczką, przenocowali i dziś ruszamy w kierunki Litwy, potem docelowo - Łotwy. Pogoda nie nastraja optymistycznie. Wszelkie prognozy donoszą, że ma lać przez co najmniej tydzień, słabiutko wygląda nasza wyprawa biorąc pod uwagę, że nastawiamy się na siedzenie na plaży.

Łotwa 2014

Dzień I. Jest poniedziałek 2 lipca. Piękne słońce, a my podążamy w kierunku biura paszportowego, bo przecież kto by pomyślał wcześniej o odebraniu naszych paszportów – jak zwykle wszystko na ostatnią chwilę. Około 9.30 odbieramy paszporty i w drogę, ku granicy z Litwą. Oczywiście w dobie Unii Europejskiej granicy prawie nie zauważamy i po chwili mkniemy autostradą ku Litewskiej Kłajpedzie. Po drodze zatrzymujemy się w fajnym lokalu na obiad – nazywa się „170 km”. Tam połykamy litewskie pierogi i jedziemy dalej.

Litwa - Łotwa - Estonia 2012

BOUZOV - PRAHA 215 km. Długi listopadowy weekend…. No może nie aż taki długi, ale wystarczający by wpaść do Czech. Camperki spakowane – tym razem jedziemy ekipą w różnych konfiguracjach – w porywach od 1do 4 :). W piątkowe popołudnie udaje się przebić przez zatłoczone polskie drogi i już po dwóch godzinach powolnej jazdy możemy w końcu wyprostować kości na czeskich drogach – oczywiście w rozsądnym zakresie prędkości, bo wiadomo jak nas lubi ichniejsza policja. Autostrady omijamy szerokim łukiem i kulamy się po górach – szkoda, że po zmroku, ale przynajmniej na drogach totalne pustki – jak to w Czechach po zmroku bywa :) Po kilku godzinach jazdy podjeżdżamy na parking pod zamkiem Bouzov – nawigacja co prawda chciała przeprowadzić nasze auta schodami, ale byliśmy uparci i jednak wybraliśmy jezdnię. Pewnie dzięki temu spotkaliśmy się z czeskim camperem, który jak się okazało również zmierzał w to samo miejsce. Jako, że jest po sezonie parking świeci pustkami – nie narzekamy – będzie więcej miejsca dla nas. Z parkingu prowadzi ścieżka do zamku – jednak dziś już tam nie zajrzymy, schodzimy nią do wioski (trzeba będzie potem pod gorę wrócić – ciekawe czy znajdzie się chętny na podwózkę :) Wieczorem w wiosce pustki czynna jest jedynie restauracjo/knajpka w hotelu. Będzie kolacja. Rozsiadamy się wygodnie bierzemy menu – jakieś takie cienkie jest (specjalne na weekend). Spoglądamy dokładniej – a tam gęsina na dziesięć sposobów – i to wszystko co mają w menu – szkoda, z kolacji nici. Zadowalamy się jedynie napojami i z powrotem drepczemy pod górkę. Na parkingu okazuje się, że dojechał jeszcze jeden kolega…. Trochę mży…. Jutro będzie kolejny dzień…. Wyspani (po tym jak do snu kołysał nas deszcz, a rano witał bębnieniem o dach), pojedzeni udajemy się pomiędzy kroplami do zamku (http://www.hrad-bouzov.cz/cs ).  Stukamy do jego bram…. Możecie przyjść na 11 bo teraz po sezonie to tylko czasem oprowadzamy – ok, zadowolimy się kawką/herbatką w knajpce. Jedenasta wybiła tym razem otwarte. Kupujemy bilety (posezonowo 120 koron) i wchodzimy na dziedziniec. Tam wita nas przewodniczka wprowadza do zamku, przekazuje co wolno a co nie:) i oddajemy się godzinnemu zwiedzaniu. A co widzieliśmy i mogliśmy przekazać ( w środku nie wolno robić zdjęć) pokażemy poniżej…. Po zwiedzaniu już w potrójnym pakiecie jedziemy do stolicy. Tym razem jazda górkami dostarcza więcej doznań niż wczoraj – wiemy dokąd jedziemy. Zdecydowaliśmy się omijać drogi płatne, a nasze nawigacje mają rozbieżne propozycje (jak to zazwyczaj bywa) udaje się nam pokluczyć też wąskimi wiejskimi dróżkami zanim wpadniemy na obwodnicę Pragi (przekreślona winieta) i po przejechaniu nastu kilometrów wjechać na wyspę gdzie znajduje się nasz camping (Caravan Camping Císařská Louka). Miejscówka fajna z ładnym widokiem na miasto. W linii prostej do Mostu Karola około 4km. Jednak by dostać się do miasta trzeba, albo przepłynąć na drugą stronę :) lub wsiąść w tramwaj 14 i po 20 minutach zawitać na Vaclavskie Namesti. Najwygodniej kupić 24 godzinny bilet (110 koron) na wszystkie środki transportu po Pradze i można dowolnie szaleć po mieście…. co wkrótce sprawdzimy.

POMYSŁ NA WEEKEND - CZECHY 

Dopełnieniem wakacyjnej wyprawy "zamkowej" jest jednodniowy wyjazd do Ogrodzieńca, aby obejrzeć zamki w miniaturze oraz znaleźć nieznaleziony w wakacje - Zamek w Siewierzu. Ale po kolei... Dzień nie zapowiadał się na pogodny, ale też nic nie wskazywało na to, by miało lać, więc można było się wybrać na wycieczkę. Słońce  świeci przez szybę samochodu, ale termometr wskazuje zaledwie 6 stopni ciepła, by jednak dojść w ciągu dnia do 17'C. . W Ogrodzieńcu zatrzymujemy się przy małym kościółku "wbitym w skałę" - Sanktuarium Matki Bożej Skałkowej. Udaje nam się nawet zrobić zdjęcie wnętrza przez zaparowane szyby świątyni.

Ogrodzieniec 2010

Dzień 5 - Zostawiamy przyczepę na campingu i jedziemy zwiedzać zamki w okolicach Pragi. Pierwotne zakładaliśmy, by zostawić przyczepę i jechać do Niemiec zobaczyć zamki w Bawarii: Neuschwanstein i Hohenschwangau. Jednak po dłuższym namyśle stwierdziliśmy, że to nie ma sensu. I w ten sposób zwiedziliśmy jeszcze kilka ciekawych miejsc w Czechach... Pierwszym z nich był, znajdujący się w miejscowości Veltrusy, barokowy pałac rodziny Chotków z połowy XVIII w., utrzymany w stylu empire. Park z romantycznymi budynkami. Żeby zobaczyć go w całej okazałości trzeba było udać się na dość długi spacerek, ale - co tu dużo pisać - opłacało się. Co prawda ochroniarz nie wpuścił nas do środka, jednak widoki z zewnątrz były wystarczająco zadowalające.

CZECHY 2010 cz.2/2

No to rozpoczynam pierwszą w swoim życiu wyprawę z przyczepą kempingową. Nie dość, że trasa dość długa, bo ok. 2400km, to jeszcze temat iście ze średniowiecza. Ogólnie można ten wyjazd określić nie tyle „zamkowy”, co z serii "wszędzie widzę zamki" (po takim tygodniu zaglądasz do lodówki, bierzesz konserwę, otwierasz i co? widzisz zamek :) nie wspominając już o fakcie, że konserw mamy dość...). . Przygotowania trwały dość krótko, ale nic raczej nie zabrakło na wyprawie. Przede wszystkim określony program wyprawy w oparciu o różne przewodniki, wyszukiwarki... Chodziło nam o trasę taką, by zobaczyć jak najwięcej zamków w Czechach. Dosłownie był to objazd wkoło Czech. Nie wszędzie dało się wjechać, ale też pojawiły się punkty, których w ogóle nie braliśmy pod uwagę.

CZECHY 2010 cz. 1/2

Oprócz dłuższych wypraw, może propozycja jednodniowa: Zamek Krzyżtopór w Ujeździe i Sandomierz. Pomysł na jednodniową wycieczkę w listopadzie, pogoda dopisała, więc można się wybrać za miasto.O zamku można dowiedzieć się na oficjalnej stronie. Natomiast ja podzielę się swoimi wrażeniami i fotografiami z wycieczki. Zamek wita nas armatami, ale jedynie jedna skierowana jest w naszą stronę.   Z Ujazdu niedaleko do Sandomierza, gdzie możemy zwiedzić zamek, Katedrę, rynek z Ratuszem, podziemną trasę turystyczną... Jeśli czas pozwoli - wybrać się na wycieczkę statkiem po Wiśle.  Te dwie miejscowości możemy zwiedzić w jeden dzień. Można też rozbudować trasę o kilka atrakcji, które znajdują się w okolicy.

Ujazd - Sandomierz

I znów grzebanie w archiwach i powrót do przeszłości... Wyjazd do Holandii w ferie zimowe 2006... Zapraszam do poczytania (a właściwie pooglądania). Tak, to nie pomyłka, ale jeden z moich szalonych pomysłów ;) W Święta Bożego Narodzenia 2005 roku odwiedziłem moich Przyjaciół spod Miechowa i od słowa do słowa padł pomysł wyjazdu do Hagi. Szybki telefon do naszych Przyjaciół w Hadze: - Co robicie w ferie? - A co? - Chcemy Was odwiedzić... - Żart? - Nie. Na serio. - Przyjeżdżajcie! No i stało się. Pakowanie auta w niedzielne popołudnie, by o 5 rano następnego dnia zaparkować na ulicach Hagi.

HOLANDIA w pigułce

Mamy tydzień wolnego, a w sumie 9 dni – trzeba coś zrobić z tak pięknie zapowiadającym się wolnym czasem. Planowaliśmy skoczyć do Chorwacji, ale ostatecznie zdecydowaliśmy się pojechać tam w czasie wakacji. Był włoski pomysł dookoła wybrzeżem, ale zdecydowanie za mało czasu. Dlatego ostatecznie zdecydowaliśmy się na Alpy.  Wszystko spakowane – jedziemy. Przejeżdżamy przez Czechy, a granicę z Austrią przekraczamy w niewielkiej miejscowości Reinthal – niedaleko Breclav (uwaga przejazd jedynie poniżej 3,5T). Przejazd bocznymi dróżkami jakże różni się od głównych dróg. Spokojnie, ruchu brak a małe miejscowości mają swój urok. Docieramy do głównej drogi prowadzącej z Mikulova. Na pierwszej możliwej stacji kupujemy winietę – gdyż dalej wjeżdżamy już na autostradę, która z dnia na dzień jest coraz bliżej czeskiej granicy. Często przejeżdżamy przez Wiedeń, lecz zawsze obwodnicą. Tym razem decydowaliśmy się poświęcić mu trochę więcej czasu. Osiołek niewielki dlatego, po zrobieniu rundki wzdłuż pięknego, modrego Dunaju parkujemy w okolicach parku miejskiego i ruszamy na spacer wiedeńskimi uliczkami.

ALPEJSKIM SZLAKIEM

Mamy do wyboru drogę wzdłuż hiszpańskiego wybrzeża – czyli kolejne plażowanie na dość zatłoczonych w tej okolicy plażach, lub no właśnie lub, przejazd przez Andorę. Długo się nie zastanawiamy bo wybrzeże już trochę znamy, a w Andorze nigdy nie byliśmy no i pogoda dziś niezbyt na plażowanie. Wręcz pochmurnie i burzowo, a Andora poza przyrodą i górami kusi dodatkowo cenami paliwa, campingów no i innych produktów. Tak głęboko w głąb Hiszpanii jeszcze się nie zapuszczaliśmy – a i pogoda w górach jakby lepsza. Tak to zdecydowane był dobry pomysł.   Z wjazdem do Andory od strony Hiszpanii nie było problemów – rzucili okiem na paszporty o nic nie pytali. Za granicą rzuca się w oczy środkowy pas drogi, który przeznaczony jest do ruchu w dwie strony – w zależności od natężenia ruchu pali się czerwone lub zielone światło. W pobliżu jest również stacja benzynowa, mocno oblegana – ciekawe dlaczego. A niedaleko – zresztą jak prawie wszystko w tym niewielkim kraju – jest centrum handlowe, w którym można spędzić trochę czasu buszując pomiędzy półkami. Kilka kilometrów dalej leży stolica Andora La Vella. Zatrzymujemy się na parkingu przy McDonaldzie, który oferuje darmowy parking na czas posiłku i chwilę wytchnienia. Jemy i idziemy na obchód niewielkiego miasta. Kręcimy się chwilę po okolicy, ale zabytków nie ma tu wiele, można natomiast zapoznać się z tutejszą architekturą.   Andora to niewielki kraj, ale ile ma do zaoferowania. Zabytki może niekoniecznie bo nic szczególnego nie rzuciło nam się w oczy, ale te góry – cudne. Gdzie nie spojrzeć tam jakiś szczyt – raj dla naszych oczu. Jako, że wszędzie blisko, jedziemy trochę rozejrzeć się po górkach. Na nocleg zatrzymujemy się na campingu i podnóża gór. Camping leży przy głównej drodze – ale ruch w tym kraju z dala od granicy jest taki wielki, że nawet tego nie zauważamy. Obsługa przemiła no ta cena – ułamek tego co w Hiszpanii. Jutro może wybierzemy się na jakiś szczyt….

Relacje z podróży

Turcja - Stambuł - Teraz Bus ;)