Ken.G

Cicha i malownicza dolina otoczona trzytysięcznikami? Miejsce, gdzie można godzinami zjeżdżać na nartach, podziwiać krajobrazy i nie musieć tkwić w kolejkach do wyciągu? Znajdziemy je w Alpach Ötzalskich, przy tyrolskim lodowcu Kaunertal. Śnieg czeka tu na miłośników szusowania od października do czerwca, a wśród 38 km tras są niebieskie (20 km), czerwone (12 km) i czarne (6 km), więc mogą sprawdzić się na nich narciarze zaawansowani i początkujący. Według niektórych najlepszą z tras jest prawie 2-kilometrowa czerwona „9”. Jest bardzo urozmaicona, posiada liczne ścianki, a kończy się na pośredniej stacji wyciągu krzesełkowego.

Kaunertal

Pod tą dziwną i trudną do wypowiedzenia nazwą kryje się tajemnicza budowla przesiąknięta zapachem żywicy i drewna. To monumentalna świątynia, w kt&oacute;rej człowiek nie tylko czuje się nagle słaby i malutki, ale r&oacute;wnież miejsce, w kt&oacute;rym zapominamy o świecie za drzwiami. Paradoksalnie, ta enklawa magii i spokoju znajduje się w bezpośrednim sąsiedztwie miasta cieszącego się sławą centrum rozpusty, będącego destynacją dla turyst&oacute;w zainteresowanych poszukiwaniem płatnej miłości. Mowa o tajskim kurorcie Pattaya, leżącym 120 km od stolicy kraju, nad Zatoką Tajlandzką, zaś świątynia to Prasat Satchatham, Sanktuarium Prawdy.

Prasat Satchatham - potęga drewna

Jakkolwiek przybywa ludzi, dla kt&oacute;rych spędzenie zimowego urlopu w kamperze na kempingu nie jest niczym dziwnym, tak wciąż wielu osobom nocleg pod namiotem w grudniu kojarzy się z wrażeniami zarezerwowanymi wyłącznie dla alpinist&oacute;w. No bo jak spać w śpiworze, kiedy na zewnątrz minusowa temperatura? Jak rozbić namiot, kiedy wok&oacute;ł śnieg po kolana? I wreszcie &ndash; po co, skoro można wygodnie wyspać się w pensjonacie?. Nie ulega wątpliwości, że nie jest to przygoda dla każdego. Przywołanie przykładu alpinist&oacute;w jest jak najbardziej na miejscu. Najczęściej rozbijamy namiot w śniegu po przebyciu wielu kilometr&oacute;w g&oacute;rskich tras. Żeby m&oacute;c sobie na to pozwolić, należy nie tylko mieć odpowiednie wyposażenie, ale i kondycję. G&oacute;rskie wędr&oacute;wki zmęczą każdego. O ciepłym, grubym ubraniu i obuwiu nie trzeba nikomu przypominać, podobnie jak o konieczności dobrej orientacji w terenie. Na trasie bardzo przydadzą się rakiety śnieżne lub narty skiturowe, dzięki kt&oacute;rym będzie nam łatwiej przemierzać szlaki.

Namiot zasypany śniegiem, czyli kemping w zimie

Do jednych z najbardziej popularnych, a na pewno najbardziej luksusowych włoskich kurort&oacute;w należy Cortina d&rsquo;Ampezzo. Mieści się w prowincji Belluno, w regionie Wenecja Euganejska i z racji położenia w samym sercu Dolomit&oacute;w jest nazywana zimową stolicą Włoch. Ośrodek jest zlokalizowany w otoczonej wysokimi szczytami kotlinie, dzięki czemu odwiedzający go turyści mają możliwość cieszenia się przepysznymi widokami. Nie brak tu r&oacute;wnież klimatycznych hoteli powstałych na początku ubiegłego stulecia, na gości czekają też liczne restauracje i sklepy. Warto wiedzieć, że kurort jest ośrodkiem wolnym od ruchu samochodowego.

Narty w Cortina d'Ampezzo

Na japońskiej wyspie Hokkaido na zapalonych narciarzy czekają trasy resortu Niseko. Ponoć właśnie na tutejszych szlakach leży najlżejszy, najbardziej puszysty śnieg na świecie, co w dużej mierze jest zasługą regularnego owiewania stok&oacute;w silnym syberyjskim wiatrem. Sezon narciarski trwa od grudnia do maja, a średnio rocznie spada tu 590 cm śniegu. Do samego miasteczka bardzo łatwo dostać się ze wszystkich okolicznych ośrodk&oacute;w, co jest kolejną zachętą dla każdego, kto chciałby sprawdzić swoje narciarskie umiejętności w egzotycznym kraju.

Na narty do Japonii - Niseko

Wakacje w egzotycznym kraju wiążą się z masą wspomnień, a czasem także z nieprzyjemnymi przeżyciami. Pół biedy, kiedy zostawimy je za sobą, opuszczając dane miejsce, bywa jednak i tak, że konsekwencje udanego urlopu dają o sobie znać po paru tygodniach, objawiając się gorączką i innymi dolegliwościami. Pierwsze zagrożenie to tropikalna choroba pasożytnicza znana pod nazwą malaria. Objawy przypominające grypę mogą pojawić się nawet parę miesięcy po powrocie z wakacji. Nie można ich lekceważyć, zwłaszcza jeśli na urlopie spaliśmy w pokoju bez klimatyzacji, bez moskitiery, a także nie stosowaliśmy środków odstraszających komary. Insekty nie lubią ruchu powietrza, więc przy poszukiwaniu miejsca na nocleg powinniśmy przemyśleć chęć oszczędności i jednak dopłacić do klimatyzacji.

Leiszmanioza, czyli czego sie bać na urlopie

Jest takie miejsce, w kt&oacute;rym historia splata się z kulturą, wijąc w g&oacute;rę ku niebu cienką wstążką dymu. &Oacute;w dym pochodzi z fajki, w kt&oacute;rej palone jest opium &ndash; produkt, kt&oacute;ry swego czasu rozsławił wspomniany obszar. O jakież to miejsce chodzi? O Złoty Tr&oacute;jkąt, g&oacute;rzysty rejon, w kt&oacute;rym spotykają się granice trzech państw: Birmy, Laosu i Tajlandii. Na dodatek kilkadziesiąt kilometr&oacute;w od tego miejsca jest chińska prowincja Yunnan. W Złotym Tr&oacute;jkącie definicja kraju nie jest zbyt ścisła, granice między kulturami ulegają zatarciu i nikogo tak naprawdę nie interesuje, jakie obywatelstwo ma wpisane w paszporcie. Życie toczy się wolno, skupiając na niespiesznym funkcjonowaniu koegzystujących ze sobą klan&oacute;w. Dzień za dniem, tydzień za tygodniem, rok za rokiem. Mają własne obrządki i wierzenia, własną tożsamość i kulturę.

Złoty Trójkąt

Hongkong dla wielu jawi się jako ogromne miasto pełne wieżowc&oacute;w i świateł. I słusznie, ponieważ jest to metropolia nieznająca snu, podobna do gigantycznego mrowiska pulsującego niespożytą energią milion&oacute;w istnień. Mimo że należy do Chińskiej Republiki Ludowej, wciąż wygląda jak oddzielne państewko wtulone pomiędzy morze a południową granicę Państwa Środka. Zatłoczone ulice pachną suszoną rybą i kadzidłem, a tłum przelewa się nimi niczym jeszcze jeden żywioł natury. R&oacute;żnorodność widok&oacute;w zaskakuje turyst&oacute;w zaraz po opuszczeniu terenu lotniska. Nowoczesność wieżowc&oacute;w kontrastuje z soczystą zielenią pokrywającą okoliczne wzg&oacute;rza, a zgiełk ulicy &ndash; ze spokojem przyrody. Samo miasto jest rozłożone na stałym lądzie oraz mniejszych i większych wyspach, z kt&oacute;rych dwie gł&oacute;wne noszą nazwy: Hong Kong i Lantau. Jak nietrudno się domyślić, pierwsza to centrum biznesu pełne futurystycznych budynk&oacute;w, drogich hoteli i ekskluzywnych restauracji, podczas gdy druga przyciąga majestatycznymi posągami oddającymi cześć Buddzie &ndash; w tym charakterystyczną statuą proroka wykonaną z brązu. Na Lantau znajdziemy także przepiękne świątynie misternie wkomponowane w krajobraz zieleni porastającej wzg&oacute;rza.

Hong Kong - miasto świateł

Polacy przejmują nie tylko Internet. Po raz szesnasty rozpoczynają sezon narciarski o wiele wcześniej niż reszta fan&oacute;w nart i snowboardu &ndash; już w listopadzie. W dniach 09.11-16.11 2013 roku odbędzie się wielka impreza na austriackim lodowcu Hintertux, The Polish Pow(d)er Week. W dolinie Zillertal, w jednym z najpopularniejszych region&oacute;w narciarskich kraju, spotkają się tysiące Polak&oacute;w, kt&oacute;rych łączy miłość do śniegu i dobrej zabawy. Hintertux to jedyny całoroczny lodowiec w Austrii. Od lat przyciąga miłośnik&oacute;w sport&oacute;w zimowych, a z każdym rokiem wśr&oacute;d tych tłum&oacute;w jest coraz więcej naszych rodak&oacute;w. The Polish Pow(d)er Week to ogromna, huczna impreza z polskojęzyczną obsługą, wieczornymi koncertami polskich zespoł&oacute;w (Kobranocka i Manchester) oraz kilkudniowym szaleństwem na śniegu z polskimi instruktorami. Mieszkańcy kraju nad Wisłą nie tylko jako pierwsi będą mieć szansę sprawdzić swoje możliwości na stokach Hintertux, ale r&oacute;wnież jako pierwsi przetestują sprzęt narciarski na sezon 2013/2014. Wśr&oacute;d marek, z jakimi będzie można się zapoznać, znajduje się m.in. Salomon, Rossignol, K2 i Blizzard.

The Polish Powder Week in Hintertux

Dzieła ludzkich rąk mogą być praktyczne, prozaiczne i do b&oacute;lu pozbawione poezji. Mogą r&oacute;wnież zachwycać, wywoływać gwałtowne rozszerzenie źrenic i otwarcie ust. Gdyby posłać w kosmos wytw&oacute;r ludzkiego umysłu mający zachwycić przedstawicieli innych cywilizacji, byłyby to zapewne najsłynniejsze kompozycje muzyki klasycznej. Być może znalazłyby się w tych zbiorach r&oacute;wnież obrazy mistrza da Vinci &ndash; kto wie, może &bdquo;oni&rdquo; rozwiązaliby zagadkę tajemniczego uśmiechu Mony Lisy?.

Wat Rong Khun - Oda do bieli

Myśląc o Tajlandii, wyobrażamy sobie albo bogato zdobione świątynie, albo rajskie wyspy i wysepki rozsiane pośr&oacute;d krystalicznie czystej wody. Obie wizje są jak najbardziej słuszne, jednak dziś skupimy się na tej drugiej. A konkretnie na archipelagu złożonym z kilkudziesięciu wysp, kt&oacute;re &ndash; mimo stale rosnącej popularności, a co za tym idzie, zatłoczenia &ndash; wciąż mają do zaoferowania miejsca ciche i spokojne. Mowa o Ko Lanta, archipelagu 52 przepięknych wysp na Morzu Andamańskim. Kuszą turyst&oacute;w czystymi plażami i lasami porastającymi położone głębiej rejony.

Archipelag Ko Lanta

Właściciele kamper&oacute;w nie muszą się martwić o brak możliwości zabrania na urlop większej ilości rzeczy. W innej sytuacji są natomiast ci, kt&oacute;rzy planują wyprawę pod namiot lub pozostaje im zapakowanie się do walizki. Miejsca na upchanie wszystkich potrzebnych rzeczy jest zawsze zbyt mało, przez co zazwyczaj nasz plecak pęka w szwach, niepokojąco trzeszczy i przeraża nas sama myśl o wyciągnięciu z niego czegokolwiek. Może więc pomocne okażą się sprytne kobiece sztuczki?. O pojemności kobiecych torebek krążą legendy. Znajdziemy w nich nie tylko kosmetyczkę, klucze czy perfumy, ale i zestaw kluczy francuskich czy słoik kiszonych og&oacute;rk&oacute;w (fakt udokumentowany). Jak kobiety to robią, że z czeluści swoich niewielkich torebek mogą wydobyć tyle rzeczy &ndash; i jeszcze to wszystko unieść? Te pytania chyba na zawsze pozostaną retoryczne.