Międzynarodowy Salon Samochodowy w Genewie zawsze obfituje w auta koncepcyjne. Choć większość z nich nigdy nie wejdzie do produkcji, „concept-cary” zapowiadają trendy, jakich możemy spodziewać się w motoryzacji w najbliższych latach. Mówiąc krótko – to z nich właśnie możemy próbować wywróżyć przyszłość. Skoda, znana dotychczas ze swego zachowawczego stylu, zaskoczyła genewską publiczność modelem Vision C. Samochód ten nie wejdzie co prawda do produkcji, ale według przedstawicieli marki, pokazuje, w jakim kierunku będzie zmierzała stylistyka aut Skody w najbliższych latach. Koniec ze skromnością, koniec zgody na to, by pełnić rolę gorszego brata Volkswagena czy Audi. Skoda także chce mieć bardziej wyrazisty, wzbudzający emocje styl i właśnie Vision C ma być tego zapowiedzią. Teraz czekamy na dowody, że za odważnymi pomysłami pojawią się czyny, a do sprzedaży trafią nowe modele Skody, nawiązujące stylistycznie do wizji oznaczonej literką C.

Genewskie wizje 2014

Saint-Parthem to urocza miejscowość leżąca w departamencie Aveyron, w południowej części Francji. Jej nazwa pochodzi od imienia św. Parteniusza, a okolice spodobają się każdemu, kto marzy o wypoczynku na łonie natury. Jeżeli ktoś pragnie wybrać się na urlop w miejsce wyjątkowo piękne, dające możliwość wielogodzinnych spacerów po górach oraz rozkoszowania się pobytem nad rzeką, powinien zainteresować się południem Francji.

Wycieczka do francuskiego Saint-Parthem

Wrzuć kilka premier, na które czekają zwykli śmiertelnicy, a następnie zalej je tłustą i gęstą masą pojazdów koncepcyjnych – tak mógłby wyglądać przepis na Międzynarodowy Salon Motoryzacyjny w Genewie. Portal Camprest.com wyłuskał z wyrośniętego ciasta Genewy 2014 kilka bakalii. Wśród marek prezentujących auta „zwyczajne”, które na pewno zobaczymy na europejskich ulicach, warto zwrócić uwagę na Audi. Niemiecki producent odświeża całą gamę swoich modeli. Nowa linia nadwozia jest bardziej agresywna, a sportowego sznytu nadaje jej potężny grill.

Najważniejsze premiery Genewy 2014

Czasami mamy ochotę jechać na wycieczkę, taką krótką, niezobowiązującą, żeby było blisko i ciekawie. O takich miejscach dowiaduje się od znajomych, czasem wpada się na nie przypadkiem. Chętnie podrzucimy kilka takich miejsca na Śląsku. Mamy nadzieję, że w zamian ktoś opisze swój region albo podrzuci nam fajne miejsce w naszej okolicy. Zaczniemy od literki B, b jak. Będzin - jest naszym odkryciem z świąt bożego narodzenia, pogoda dopisywała, więc po rodzinnej kolacji postanowiliśmy pospacerować. Podjechaliśmy na samą górę wzgórza, aż pod plac zabaw dla dzieci, można tam się dostać jadąc wzdłuż murów starego cmentarza. Plac zabaw dla dzieci w każdym wieku ( nawet te po trzydziestce znajdą coś dla siebie ) miło i kameralnie, wystarczająco dużo sprzętu dla duużej ilości dzieci ( zjeżdzalnie, huśtawki, pająki, skałki, a nawet mini scena ). Od placu można dojść na wzgórze zamkowe bardzo dobrze oświetlonymi ścieżkami, przejść się zrekonstruowanym wałem obronnym i obejrzeć ziemianki. Z góry można obejrzeć zamek na tle miasta, warto również zajrzeć pod kościół św. Trójcy, wokół którego także miło się spaceruje i zakończyć wycieczkę pod schronem lotniczym w podziemiach wzgórza ( na wycieczkę trzeba wcześniej umówić się telefonicznie od poniedziałku do piątku pod numerem 32 267 77 07, w soboty i niedziele pod numerem 32 267 47 31, więcej informacji o Będzinie i podziemiach http://www.muzeum.bedzin.pl/ ).

VW co się bawić na Śląsku część 1 by VW T3 Klub Górny Śląsk

Dystans dzielący góry Maramuresz od poczciwych polskich Bieszczad to zaledwie 150 km w linii prostej. Ów rumuński region jest tak inny kulturowo od tego, co znamy na co dzień, że nie sposób zapomnieć zobaczonych tam widoków. Maramuresz to egzotycznie brzmiąca nazwa regionu leżącego w równie egzotycznym państwie, a właściwie na granicy dwóch krajów. Północna część należy do Ukrainy, zaś pozostała – do Rumunii. Co więcej, Maramuresz, zwany także Marmaroszem, wchodzi administracyjnie do Siedmiogrodu, co dodaje mu jeszcze większej tajemniczości. Wszak to ziemie owiane legendą o przerażającym Draculi, a ponure szczyty Karpat sprawiają wrażenie, jakby pamiętały niejedną mrożącą krew w żyłach historię.

Wypad w rumuńskie góry - Maramuresz

Południowy Tyrol jest piękny przez cały rok. Na zróżnicowany krajobraz składają się szerokie, malownicze doliny, słoneczne płaskowyże i zielone wzgórza. Ponad 1,6 tys. farm zaprasza do regionu na wakacje życia. W największych polskich miastach wiosna bezlitośnie obnażyła balkony brudne od smogu. W smartfonowych aplikacjach można sprawdzić poziom zanieczyszczeń w powietrzu i przekonać się, w jakich rejonach lepiej nie biegać, bo bynajmniej nie służy to zdrowiu. I nie chodzi o to, że można pozbyć się w nich portfela, a przy jeszcze większym pechu kilku zębów, lecz o wpuszczanie do płuc powietrza, któremu daleko do morskiej bryzy.

Wypoczynek na farmie w Tyrolu - oferta Roter Hahn

Słowo wstępu: Jest to nasza pierwsza relacja a zarazem tak daleka wyprawa więc zaczniemy od kilku słów wstępu w którym opowiemy kim jesteśmy i skąd wzięła się nasza zajwka na zwiedzanie świata w busiku. Jesteśmy studentami III roku Turystyki i Rekreacji na AWF w Katowicach. Nasza fascynacja, a raczej Bartka który nas potem ją zaraził zaczęła się już w jego latach dziecięcych kiedy zobaczył w TV po raz pierwszy kreskówkę Scooby Doo i ich "The Mystery Machine", wtedy zaczął marzyć o swoim własnym busiku w którym mógłby przemierzać świat i przeżywać różnorakie przygody jak ekipa Scooby Doo. Po kilkunastu latach ocknął się i wziął sprawy w swoje ręce, zdał prawo jazdy i zaczął łapać dorywcze prace dzięki którym udało się odłożyć troszkę grosza na wymarzonego Vana. Z początku miał być VW T1 lub T2, niestety po przebadaniu rynku i podliczeniu kosztów zakupu samochodu i części do niego potrzebnych entuzjazm znacznie zmalał... jednak wybawieniem okazało się znalezienie przez przypadek forum busikt3.radom.pl na którym zobaczył busika T3 który od razu wpadł mu w oko. Bartek od zawsze lubił kanciate auta, miał niejednego golfa II których był fanem więc nie potrzeba było mu dużo czasu żeby zakochać się w klasycznym kanciaku...dosłownie wystarczyło mu 1 zdjęcie i kilka sekund. Pierwszym krokiem do spełnienia marzeń były długie poszukiwania upragnionego domku na kółkach, pół roku poszukiwań, setki ogłoszeń, kilkadziesiąt telefonów i z pomocą znowu przyszło forum busika t3. Busa udało się zakupić dosłownie pod samym nosem, okazało się, że zaledwie 200m od miejsca zamieszkania dziewczyny Bartosza stoi do kupienia kartka, która spełniała wszystkie jego wymagania, tak więc na samym początku lutego na podwórzu zagościł busik ;) Od razu zaczęły się plany co do remontu busa oraz planowania najbliższych wakacji. Wybór padł na objazdówkę po południowej Europie ponieważ nikt z nas nigdy nie był w Chorwacji. Jednak po kilkunastu tygodniach podróżując trochę po Polsce okazało się, że jednostka 1.6TD słabo sobie radzi z długimi podjazdami,a że kochamy aktywny wypoczynek szczególnie w górach konieczna okazała się zmiana serducha busika na mocniejsze... i znowu zaczęły się długie poszukiwania odpowiedniego dawcy dla Tripciaka (tak został nazwany nasza T-trójka). Po dłuższej chwili zastanowienia oraz konsultacjach z Qdatym i Robertem, którzy mieli już za sobą swapa na 1.9TDI uznaliśmy, że lepiej będzie kupić całe auto wyjąć co potrzebne i resztę rozprzedać niż kompletować wszystkie części osobno. Po 3 miesiącach poszukiwań po forach i aukcjach internetowych, obejrzanych kilkunastu samochodach, które okazywały się złomem Bartek wracając z uczelni przez przypadek zauważył stojącego w głębi osiedla golfa 3 z karteczką sprzedam. Niestety jego stan wizualny prosił o pomstę do nieba, a auto wyglądało jakby błagało o zezłomowanie... od razu do głowy przychodzi myśl - skoro auto jest tak zapuszczone i zjedzone przez rdzę to mechanicznie będzie katastrofa, w dodatku ta przesadzona cena... no ale cóż co mi szkodzi zadzwonić i umówić się na oględziny, w końcu już tyle się najeździłem w poszukiwaniach, a tutaj auto pod nosem stoi. Za kilka dni przyszła pora oględzin i o dziwo okazało się,że słaby stan blacharski wynikał z tego,że auto zimą pół roku w ciepłym zawilgoconym garażu w którym sól spokojnie mogła sobie penetrować blachę ponieważ właściciel często wyjeżdżał w kilkumiesięczne delegację i nawet nie miał czasu opłukać auta z soli ...natomiast jego stan mechaniczny okazał się bardzo dobry, silnik nie miał wycieków, turbo nie dymiło, auto było dynamiczne po zvagowaniu nie rzygało błędami ... to było to czego szukaliśmy... przyszła pora na negocjacje w których trzeba było uświadomić właściciela, że nikt mu tyle nie da, na całe szczęscie dla nas po negocjacjach udało się zbić z znacznie z ceny i tak o to Tripciak zyskał dawce serca. Busik wylądował u Qdatego i Roberta którzy wykonali kawał dobrej i solidnej roboty tym samym na dzień po swapie przyciśnięci terminami urlopów w pracy mogliśmy wyruszyć w podróż.

Trip #1 Europa Południowa by Tripciak Crew

Garmisch-Partenkirchen to znane uzdrowisko klimatyczne nazywane zimową stolicą Niemiec. Co roku odwiedzają je miłośnicy narciarstwa oraz ludzie pragnący wyleczyć schorzenia dróg oddechowych. W południowych Niemczech, u podnóża Alp, mieści się znane uzdrowisko i jeszcze bardziej znany ośrodek narciarski – kurort Garmisch-Partenkirchen. Jest jedną z najszybciej rozwijających się miejscowości w Bawarii, jednak nie posiada statusu miasta. Mimo to z łatwością uzyskało sławę zimowej stolicy Niemiec, którą cieszy się po dziś dzień.

Garmisch-Partenkirchen

W połowie kwietnia 2011 pojechaliśmy Westy na tygodniową wycieczkę do Paryża. Dni były już ciepłe, a noce na tyle krótkie, że postanowiliśmy pojechać tam, gdzie wcześniej nas nie było. Znaleźliśmy miły kemping w lasku bulońskimhttp://www.campingparis.fr/tarifs_camping.php dobrze wyposażony, może jedynie położony zbyt blisko drogi. Chcieliśmy być blisko centrum, żeby móc do miasta chodzić pieszo. Można oczywiście jechać autobusem - nawet spod terenu kempingu, ale tylko do południa.W dniu przyjazdu poszliśmy wieczorem obejrzeć Paryż nocą, nie doczytaliśmy w przewodniku, że nie należy wchodzić do parku bulońskiego  nocą – w dzień tak, nocą nie! W życiu nie widzieliśmy takich wielkich prostytutek, to były mutanty czające się na każdym skrawku ziemi, wyłażące z ciemności podobnie jak ich klientela – fakt, ruch w interesie był niezły, zaskoczyły nas nieco namioty rozbite w wiadomym celu, ale nie wnikajmy. Obejrzeliśmy około 23.00 jak wieża Eiffla rozświetla się 292 000 watów, a do kempingu wracaliśmy drogą, żadnymi tam skrótami przez ciemny park.

PARYŻ VW T3 Silesia Klub Górny Śląsk 

Większość samochodów campingowych wyposażonych jest w silniki Diesla. A na temat używania samochodów zasilanych olejem napędowym zimą, krąży wiele „ludowych mądrości”. Nie we wszystkie trzeba wierzyć. Mniej paliwa w baku, to większa szansa na skraplanie się w nim wody. Zimą może to oznaczać poważne problemy. Także wówczas, gdy będziemy tankować samochód często, za każdym razem dolewając niewiele paliwa, zwiększamy ryzyko dostawania się do baku powietrza. Powietrze skrapla się w wodę, woda zmienia się w lód, a filtr paliwa lub przewód paliwowy zostaje zablokowany. Więcej wody to także ryzyko dla pompy paliwa i układu wtryskowego.

Diesel zimą - fakty i mity

Na profilu Camprest.com na Facebooku opublikowaliśmy post z prośbą o spostrzeżenia na temat zdawania egzaminów na prawo jazdy kategorii B96 oraz B+E. Temat ten sprowokował naszych czytelników do dyskusji, która jest dowodem na to, jak skomplikowany jest obecny system kategorii pojazdów. Dyskusję można przeczytać tutaj. Jako pierwszy swój komentarz pozostawił Łukasz Książek – stwierdził on, „Dzisiejsze przepisy nie nakładają obowiązku posiadania uprawnienia B+E, jeżeli dopuszczalna masa całkowita pojazdu nie przekracza 3500 kg a DMC (dopuszczalna masa całkowita – przyp. red.) pojazdu ciągnionego (np. przyczepa) nie przekracza DMC pojazdu ciągnącego. Reasumując, DMC zespołu pojazdów czyli samochód z przyczepą może wynosić max 6999 kg i na taki zespół wystarczy samo prawo jazdy B.”.

Jakie uprawnienia by ciągnąć przyczepę?

Ognisko stanowi nie tylko centralny punkt wieczornej imprezy z przyjaciółmi, dający ciepło i wspaniałą atmosferę. Może również posłużyć jako miejsce do gotowania posiłków. Jeżeli wybierając się na kemping, bierzemy ze sobą grilla, problemem jest jedynie dobór potraw, jakie będziemy na nim przyrządzać. Jeśli jednak mamy ze sobą tzw. Dutch oven, możemy pomyśleć o zorganizowaniu klimatycznego wieczoru przy ognisku, na którym przygotujemy wyjątkowy posiłek. Pierwszym krokiem w etapie gotowania pod gołym niebem jest znalezienie idealnego drewna. Najlepiej w tym celu sprawdzi się drewno z drzewa liściastego. Jeśli nie będzie go na samym kempingu, zapewne będzie można je nabyć w najbliższym sklepie. Złym pomysłem jest cięcie gałęzi – próba rozpalenia ogniska drewnem „żywym” i zielonym zakończy się dużą ilością dymu. Prócz uwolnienia wielu zanieczyszczeń do atmosfery zepsuje nam tak dobrze zaplanowany wieczór.

Blog

Genewskie wizje 2014